Op 2 november 2025, Allerzielen, zong het Nederlands Bach Consort in de Grote Kerk van Steenwijk een prachtig Allerzielen-concert. Het was een indrukwekkend moment van herinneren en herdenken van de dierbaren die niet meer bij ons zijn. Dat kwam niet alleen tot uiting in de muziek, maar ook in de opzet van het concert. De bezoekers kregen een kaartje met bloemzaadjes erin, waarop ze de naam van hun overleden geliefde konden invullen. De kaartjes werden verzameld in een schaal, tijdens het herdenkingsmoment halverwege het concert. In de kaartjes zitten bloemzaadjes verwerkt, die later worden uitgezaaid. Een troostrijk ritueel.
Het concert begon en eindigde met het wonderschone Drop, drop slow tears van Orlando Gibbons (1583-1625). De zangers zongen dit naar binnen gericht, staande in een cirkel, wat het lied extra intimiteit gaf. Tussen de twee versies van Drop, drop slow tears in, klonk een heel scala van liederen, waarin alle emoties rondom verlies, rouw, liefde en troost een plaats hadden. Het programma omspande vijf eeuwen, met werk uit de 16 e tot en met de 21 ste eeuw. Er klonken koralen van Bach, die de concertgangers middels bijgeleverde bladmuziek konden meezingen; indrukwekkende wereldpremières van Victor Kioulaphides, Vincent Ghadimi en Lucette van den Berg; verrassende bewerkingen van popsongs als Fix you van Coldplay, In this heart van Sinéad O’Connor; een heerlijk Bachiaans arrangement van Stekelvarkentjes Wiegelied (Van Westerling, Annie M.G. Schmidt & Jetse Bremer) en een prachtige uitvoering van They are at rest van Edward Elgar. Allemaal op hun eigen wijze verhalend over liefde, verlies en troost. Daartussendoor lazen de zangers persoonlijke teksten voor, ontroerende herinneringen aan dierbaren die er niet meer zijn.
Het Nederlands Bach Consort werd ditmaal vertegenwoordigd door Heleen Koele (sopraan), Rosa Ligtermoet (sopraan ), Sytse Buwalda (altus ), Tobias Segura Peralta (altus ), William Knight (tenor), Dolf Drabbels (tenor), Roele Kok (bariton) en Michiel Meijer (bas). Ze zongen als altijd de sterren van de hemel. Het was, alles bij elkaar, een ontroerende en troostrijke middag.

Manon van der Laaken