Het Nederlands Bach Consort verzorgde ook dit jaar een concert in de Grote Kerk van Steenwijk. Vorig jaar zong het Consort onder begeleiding van violiste Sarah Kapustin. Dit jaar zongen Heleen Koele (sopraan), Sytse Buwalda (altus), Edward Ross (tenor), Roele Kok (bariton) onder begeleiding van jazzpianist Rik Elings het programma Bach! Maar dan (heel) anders …

Wat kregen we te horen? Vrolijk dansende, vierstemmig gezongen versies van Goldbergvariaties 7 en 18. Vierstemmige close-harmony versies van o.a. Don’t forget (Vergiss mein nicht) en Komm, süßer Tod (liederen uit het Schemellis Gesangbuch), in swingende bewerkingen van – en op de piano begeleid door Rik Elings. De aria Bist du bei mir, waarbij de sopraan en de tenor beurtelings de melodie op zich namen, afgewisseld met driestemmig gregoriaanse tussenstukken door de drie heren. Het motet Lobet der Herr, met een jazzy inleiding van Rik Elings. De aria Erbarme dich in een vierstemmig a capella arrangement, waarbij de hoge noten stralend naar het gewelf van de Grote Kerk zweefden. En tot slot vloeide het prachtige Wenn ich einmal soll scheiden via een piano-tussenstuk over in Paul Simons American Tune. Het was weer heerlijk om naar te luisteren.

Ook dit keer vertelden de musici over mooie momenten met Bach. Een is me bijgebleven, over de verschillende muziekliefdes van de ouders van een van hen. Vader hield van Bach, moeder van George Baker. Op de opmerking van moeder, dat ze Bach toch wel wat zwaar vond, reageerde vader met: “Weet je wat zwaar is? Una Paloma Blanca te moeten aanhoren.” Over smaak valt niet te twisten!

Manon van der Laaken
foto: Jeroen Hilhorst